Paul kriggt Besöök

Carl Scholz

Paul is de dicke, swatte Kater ut de Queerlandstraat. He möök man blot eerst een Oog open as se Elly brochen, Elly, en junge Kattendeern. De ehr Lüüd möken Urlaub. Un Elly kunn doch nich dree Weken alleen blieven, so schull Elly en Unnerkamen bi Paul hebben. Warrt sik woll verdrägen, Elly un Paul.

Paul leet normalerwies keen anner Katt in sien Revier to. Na, weer ja’n Froensminsch. Dat kunn em nich över. Emmy möök toeerst ’n Puckel, mauz heel luud un füünsch. Man Paul dreih sik blot eenmaal um sik sülben. Wiever interesseern em nu nich. In de Nacht kunn’n dar villicht maal över reden.

As Paul laten Avend up’n Swutsch gung, dar överlegg Emmy nich lang un suus achterna. Mööd un schiettig kemen de beiden annern Morrn wedder an de Borg. So gung dat Dag för Dag bet na’n tietlang Paul alleen na Huus keem. De Plegeollern nehmen dat nich so ganz eernst. Dat kummt bi so Katten maal vör, dat de’n Dag länger blieven, man Emmy bleev verswunnen un de Plegeollern möken sik Sorgen. Se sochen rundum in de Straat, verdelen Zedels, frögen bi de Nabers, man Emmy bleev verswunnen. Keem darto, dat ok Paul nu över wat längere Tiet wegbleev. Katers hebbt sowat an sik, dar kummt dat maal vör, wenn se’n nee Leevde funnen hebbt. Paul dä twaars, as schullen sien Lüüd mitkamen, man se verstunnen em nich, wüssen nich recht to düden, wat Paul wull.

Elly ehr Lüüd kemen na dree Weken torüch ut’n Urlaub. Un Frauke, ehr Dochter ween sik de Ogen ut’n Kopp, dat Elly verswunnen weer. Dar beslaten alltohope, dat se tominnst noch eenmaal up Sööktuur gahn wullen. Se verdelen sik in de Nabershop unr funnen tominnst Paul up en Terrass‘ liggen paar Hüser wieter weg. Dar leev en ollere Fro. De harr Paul mit Eten versorgt af un an. Man nu harr Paul al länger nix annahmen, hett blot jummer blarrt un weer ok nich wegtojagen. „Nu”, sä Fraukes Mudder, „dat hett doch wat to bedüden!” Un se söken um dat Huus herum.

Miteens gewahr Frauke en heel liesen Miauen ut dat Kellerlock. Un wahrhaftig funnen se Emmy. De weer woll in ehr Neeschierigkeit in’n Keller dalhüppt un harr nich wedder rut kunnt.

Teemlich afmagert, aver gesund drück Frauke ehr Katt an sik.

De Freude weer ja groot. Paul droff vundage, liekers he so schiettig weer, sogaar up’t Sofa, darför dat he Elly nich in’n Stich laten harr un Frauke striekel in ehr Glück afwesseln Paul un Elly.

Menu Title