Christine Behrens

Frauchen har em optoogen inne Stadtwohnung in’n veerten Stock. Ranwossen to een stootschen kastrierten Smuskooder, wüss he goot dat Regiment to föhrn. Sessel un Sofa worn as Kratzboom, Schapp un Vörhänge as Kladderboom nutzt. Eens Dags, den Steert piel inne Luff, balancier Tiger op’t Balkongitter. Frauchen schööt de Schreck inne Knaken.
De Veehdokter sä: „Freeheit bruk de Tiger, un Utloop dör de Kaddenklapp to jeder Tiet.” Frauchen töög sienthalben opt Land. Dat wör allens neet för em. Smorns in dat nadde Gras, igitt, wat nöhm he dor de Poten hoch. Man, övern Beek sweev `n Waterjungfer. Een Satz, un Tiger leeg in’n Matsch!
Frauchen kööm benoh üm vör Sorg, dat he sick `n Snöv hool’n künn. Na een Dag Stuvenarest, woller kratz he an Teppich un Sofa, dröff Tiger woller rut. Een Katteker witsch an em verbi, rin inne Eschen. He achterher! Kladdern künn he jo. Man, as Tiger sick ümkeek, do wor he wies, dat de Boom meist so hoch wör as de Karkturn. De Schreck töög em inne Knaken, he röög un böög sick nich, dor boven in den Boom. Frauchen rööp vergeevs na em.
Hunger pier em, un nu keum ok noch een Reegenschuer mit Störm. Dor seet de Stuventiger bannig inne Bedrullje. He, de jümmers sien eegen Kopp dörsett har, he füng jämmerlich an to mauzen. Na ünnen kladdern? Nee, dat künn he nich, dor wor em bi’t Rünnerkieken swiemelig vör Angst.
Frauchen stell de Ledder ran, man, de wör veel to kort. Mit beevern Hann pingel se de Füerwehr an. Tatü tata keum de ansuust; gau Heevbühn utföhrn un de Straat spiern. Een Kierl mit Helm un Hanschen dä dat natte Bünnel sachte bargen.

Se hett noch mannig watt beleevt mit ehrn Stuventiger. Smorns liggt aff un an een Muus oppe Matt, un flünklohme Vagels hett he ok bannig op’m Kieker. Man, nu at he de Freeheit har, nu bleeven tominnst Teppich, Sessel, Sofa un Gedinen heel, un sobends liggt he tofreeden op ehr’n Schoot.

Christine Behrens aus Extra Platt zum 17.01.04