Hinrich Gerken
Schwester Margareta stünn mit beide Been op de Eerd. Dat müss se ok. Se wöör as Diakonisse utbildt un möök nu ehren Gemeendeschwesterndeenst dicht bi Oldenborg. In söß verschiedene Dörper müss se de Kranken versorgen. Mit ehren VW-Käfer föhr se jeden Dag ehr Tour. De Lüüd töben al jümmer op ehr, un se leet jüm nich in `n Stich. Jüst so kunn se sik ober ok op ehr ole Auto verloten. Dat harr ehr ok noch niemols in `n Stich loten.
Ober eenes Doogs, – dat is noch gor nich so lang her, – do wull dat Auto op eenmol nich mehr. Eenen halben Kilometer vör dat nächste Dörp putter de VW een beten un stünn denn eenfach still. He röög sik nich mehr. –
Wat nu? – Schwester Margareta steeg ut un keek in den Benzintank. Tatsächlich! De Spriet wöör restlos all‘, – ok in `n Reservetank. Dat hülp nix, se müss sik Benzin ut dat nächste Dörp holen. Een Liter genüüg jo, dat se wenigstens mit dat Auto no de Tankstell komen dä. Dor kunn se jo vulltanken. Ober ohne Benzinkanister oder eenen Ammel kannst du slecht Spriet holen. Dat eenzige, wat Schwester Margareta bruken kunn un wat se bi ehr Krankenvisiten bi sik in `n Auto harr, dat wöör een Nachtpott. De güng woll sachts. Den nöhm se mit.
Naja, – no een halbe Stünn wöör se wedder bi ehr Auto. Langsom un vörsichtig füll se den Spriet üm in den Benzintank. Dor schull ok jo nix vörbipütschern.
As se noch dormit beschäftigt wöör, hööl op eenmol een Auto blangen ehr. De Fohrer harr al von wieden sehn, wie dor een Schwester in Diakonissentracht mit eenen Nachtpott wat in den Tank füllen dä. He dreih de Autoschiev hindol un sä to ehr: „Lebe Fro, glöövt Se wirklich, dat Se dat Auto mit de Flüssigkeit in Gang kriegt?“ – Margareta anter: „Weet Se dat denn nich? Bi unsen Herrn gifft dat nix, wat unmööglich is!“ – De Mann sä: „Mööt Se ober eenen starken Globen hebben!“ Un he lach ehr wat ut.
He kreeg ober den Mund nich wedder to, as de Schwester insteeg, de Motoor op den eersten Slag ansmeet un afbrusen dä in dat nächste Dörp.
In `n Huus vertell de verdutzte Mann: „Dat gifft doch woll noch mehr twüschen Himmel un Eerd, as wat sik unser Schoolweisheit drömen lett!“ –
