Uschi Krämer
Lesehilfe: Lies a, aa, ah, o, oh, oo wie „o“ in Sorgen; g, gg wie „ch“ und das „t“ am Wortende nicht mit.
Se seten an Disch un wöörn mit dat Obendbrot al dör. Oliver pack dat Blatt, wo he jüst noch so n beten in studeert harr, tohoop un steek dat in.
Bi Wegg längs sä he: „Mann in de Tünn, wat wöörn de Lüe fröher mall in Kopp!“
Wenn he sowat seggt, goht Vadder un Mudder glieks up de Palmen. Dütmol wöör dat blots Vadder, Mudder harr noch in de Köök to doon.
„Wat schall dat woller heten? Wenn du glöövst, dat dat Dösigween mien Generation an ist, denn hett dien Generation de Flegelhaftigkeit an sick!“
Oliver leet sick noch ees up sien Stohl an Disch doolplumpsen. He wull Vadder verkloorn, dat he em gor nich meent hatt. Man de bruus glieks woller up:
„Och so, an dien Mudder hest dachd. Schall ick di mol wat seggen? Du hest nich noog an de Riestüten kregen fröher, un nu is dat woll meist to loot!“
Un denn güng dat noch n ganzen Stremel wieter, dat Oliver blots noch mit de Ohrnklappern dör den Dag leep. Walkman nöömde he de jo woll. Wat Oliver nu ok dä, he kööm dor nich twüschen. Vadder spudder egolweg wieter.
„Man in een Deel hest du sogor recht! Dösig sünd wi ween, dat wi jümmer arbeidt hebbt. Ji vundoog sitt fuul rüm un barkt Sünn un Moond an!“
Oliver wöör upstohn un stünn al an de Döör, as he nu doch mol dat Woort kreeg.
„Ick wull doch man seggen, dat ick ebend in dat Blatt wat öber düt -Russische Roulett gewohr wurrn bün, wat se fröher woll foken bedreben hebbt. Un du mößd mi doch togeben, dat Lüe, de sowat mookt, en up n Böen hebbt, de sünd doch mall! Kanns doch dien Leben nich den Tofall öberloten! Of düsse Ballermann nu losgeiht, oder of du dor för dütmol noch an längssluurt büst. En speelt doch nich so dösig mit sien Leben!“ Un dorbi tick sick Oliver egolweg an sien Kopp.
Vadder wöör ganz still wurrn un möök blots „Hm“.
„Is doch so, oder? Dien Leben kann doch woll nich an dat grode Froogteken hangen -Kummt dor nu wat oder nich? „Nee, dor bedank ick mi för. Un dat blots ut Schierschandudel ! Nich mit mi!“
Vadder wurd jümmer stiller un jümmer lütter, Deepdenkern seet he up sien Stohl an Disch.
„So“, reep Oliver un reet de Döör open, „un nu klemm ick mi mien Füerstohl ünner den Achtersteven un bruus af no … enerwärts oder kenerwärts. Tschüß, bit denn!“
„Jo, bit denn!“ sä Vadder liesen un güng ant Finster. Oliver joog jüst för dull de Stroot rünner.
„… kanns doch dien Leben nich den Tofall öberloten … en speelt doch nich so dösig mit sien Leben …un dat blots ut Schierschandudel …“ Un he sehg, dat Oliver man ebend die Kurve kregen harr.
„Russischet Roulett?“ fröög sick Vadder.