Wat nu?

Christine Behrens

De sneidige junge Mann wör inlad to Hochtiet. Dat is jo wat Besünners, wiel at de jungen Lüde jo faken ahn Troschien tohopkreept. Nu wör düss Hochtiet fiegeliensch för em, weil at dat Brutpoot ut’n Hochadel ist, un blots de Beruf dat mit sich bröcht hat, dat he inlad wor.
Nu seet he dor in de Schlottkapell an’n Gang, op anner Siet ’n junge Deern in’n Minirock. Fierlich wör de Brut vör’n Altar ehrn Brögam toföhrt worn, un nu güng dat dor op to, dat woll bald dat „Jawurt“ fällig wör. Man, de junge Mann kreeg dorvon wenig mit. To sien Fööten krööp’n swatten Käfer hen und her, un nu sett dat Beest an, övern Gang na de frömme, blootjunge Deern to krabbeln.
Dat „Ave Maria“ klüng dörch de Kapell, un de Deern wör so andächtig, dat se nich sehg, wat op ehr tokeum. Dat swarte Beest kreup bit to’n Rand von ehr Schoh, besünn sik, putz sien Antennen, un do kiehr he üm. Man blots bit to Schohsohl, dor verhool he sick, un nu krabbel he woller hoch, sinnig över de Kant, un ganz sinnig dat slanke Been hoch. Un se mark schients nix nich.
De Sweet stünn den jungen Mann oppe Stirn. Wat schull he doon? He kenn de Deern jo nich. De ganse Hochtietsgesellschop lüster na de Wüer von den Priester. Schull he’n frömme Deern anne Been faten? Dat güng jo woll nich. Dat Krabbeldeert wör nu benoh anne Knee. Schull he dat tolaten, dat de ehr ünner’n Minirock kreup? Ehr wat toroopen, dat güng jo ok nich. Wenn dat Krabbeldeert iers ünnern Rock wör, wat denn?
Wat müssen de vörnehmen Lüd achter em blots dinken, dat he blots na de slanken Been keek, wo dat Krabbeldeert nu op dat Knee seet un woller mol de Föhler putz. Mien Tiet noch mol, nu verhalt sick dat Beest, bevör dat de letzt Etappe nimmt. Un richtig! Nu krabbel he in Richtung Soom von den Minirock. Nee ok doch, mit de Hann togriepen, blots nich! Nu güng dat üm Millimeder. Schull he tolaten, dat dat Krabbeldeert ünnern Minirock veswinnen dä? Do neih de junge Mann dor op to, neuhm sein Leederzedel, stop den Käfer un pett em doot. Un bi dat Knacken klüng to glieker Tiet von’n Altar her forsch dat „Jawurt“ von den Brögam!

Menu Title